+48 782 678 955; 667 344 646
Kruszyna 16; 62-571 Stare Miasto
Wnb Folta - Wypożyczalnia narzędzi budowlanych
Ogrzewanie można włączyć nie wcześniej niż po upływie trzech tygodni, podczas których będzie miało miejsce tak zwane sezonowanie podkładu. Po nim musi nastąpić etap wygrzewania polegający na stopniowym podnoszeniu temperatury wody zasilającej instalację, a później jej powolnym obniżaniu.
Niestarannie ułożony podkład cementowy można wyrównać wylewką samopoziomującą. Wylewka do wyrównania podkładu musi być - podobnie jak sam podkład - odpowiednia do stosowana na ogrzewanym podłożu.
Do układania na podłożach ogrzewanych odpowiednie są wylewki anhydrytowe, cementowe wylewki samopoziomujące grubowarstwowe oraz cementowe podkłady o podwyższonej elastyczności.
Warstwa podkładu cementowego pokrywającego instalację ogrzewania podłogowego powinna mieć nie mniej niż 60-70 mm, z czego 50 mm musi się znajdować nad rurami. W przypadku zaprawy anhydrytowej wystarczy już 35 mm.
Wytrzymała płyta podłogowa pod ogrzewanie
Jeśli macie pomysły na nowe ciekawe artykuły napiszcie do nas
a opracujemy je dla Państwa.
W tak zwanych strefach brzegowych (przy ścianach zewnętrznych, pod oknami) rury można układać gęściej (co 10 cm) . To sposób na dostarczenie większej ilości ciepła i złagodzenie odczuwania chłodu w pobliżu zimnych powierzchni szyb i ścian zewnętrznych.
posobem na zintensyfikowanie ogrzewania stref brzegowych może być też ułożenie rur w meander zaczynający się od strony przegrody zewnętrznej.
W łazience pod wanną, brodzikiem i stojącą miską ustępową oraz w kuchni pod szafkami stojącymi nie powinno się w ogóle układać instalacji ogrzewania podłogowego. W sypialniach warto ominąć zabudowane na trwałe szafy wnękowe.
Rozstaw rur dobiera się do wielkości zapotrzebowania na ciepło w pomieszczeniu i temperatury wody w instalacji. Trzeba też uwzględnić właściwości izolacyjne posadzki.
Odstępy między rurami wynoszą zwykle od 10 do 20 cm. Im są mniejsze, tym temperatura podłogi jest bardziej wyrównana.
Pętle rur formuje się w spirale lub meandry. Powinny być zrobione z jednego odcinka rury i – ze względu na straty ciśnienia – nie dłuższe niż 150 m. Na 1 m2 układa się średnio 5-6 m rury grzewczej.
Instalacja ogrzewania podłogowego musi być idealnie szczelna, zwłaszcza w miejscach, do których po wykonaniu nie ma dostępu, czyli w wylewce. Żeby mieć pewność, że taka będzie, należy ją zrobić z rur giętkich ze zwoju o tak dobranej długości, aby każdy z obiegów był w całości z jednego odcinka przewodu. Pod warstwą wylewki nie będzie wtedy połączeń, które nawet przy zachowaniu najwyższej staranności wykonania są narażone na rozszczelnienie.
Najczęściej używa się rur z tworzywa sztucznego. Ważne jest, aby miały tak zwaną barierę antydyfuzyjną uniemożliwiającą przenikanie tlenu.
Wykonując ogrzewanie podłogowe rury formuje się w pętle i podłącza do rozdzielaczy z przyłączami, do których mocuje się złączki odpowiednie do wybranego systemu rur. Liczba przyłączy musi odpowiadać liczbie pętli ogrzewania. Początek każdej pętli trzeba połączyć z rozdzielaczem zasilającym, do którego doprowadza się wodę grzewczą ze źródła ciepła (kotła, pompy ciepła), koniec - z rozdzielaczem powrotnym, który „zbiera” wodę powracającą z instalacji podłogowej i odprowadza do źródła ciepła.
Montaż ogrzewania podłogowego: szczelne rury bez połączeń
Szczeliny dylatacyjne wypełnia się tak zwaną izolacją brzegową ze specjalnej taśmy z pianki polietylenowej o grubości około 1 cm. Musi ona przylegać do ściany na całej długości oraz w narożnikach i sięgać aż do warstwy wykończeniowej (chyba że nie jest trwale związana z podłogą). Nie należy jej nadmiernie naciągać, aby jej grubość się nie zmniejszyła (dylatacja powinna mieć co najmniej 0,5 cm). Mogłaby się wówczas rozerwać podczas układania wylewki.
Wylewka nie może się też dostać poza taśmę.
Do wykonania dylatacji można też stosować drewniane listwy, które po związaniu jastrychu usuwa się.
Podłoże pod rurami ogrzewania podłogowego powinno być zaizolowane lepiej niż we wnętrzach ogrzewanych tradycyjnymi grzejnikami, aby jak najmniej ciepła z instalacji było wypromieniowywane do gruntu albo do pomieszczenia na niższej kondygnacji.
W domach o średnim zapotrzebowaniu na energię do ogrzewania, na stropach między ogrzewanymi kondygnacjami, których normalnie się nie izoluje cieplnie, warto ułożyć pięciocentymetrową warstwę styropianu.
W podłodze na gruncie przygotowanej pod ogrzewanie podłogowe warstwa izolacji nie może być cieńsza niż 15 cm.
W domach o średnim zapotrzebowaniu na energię do ogrzewania, na stropach między ogrzewanymi kondygnacjami, których normalnie się nie izoluje cieplnie, warto ułożyć pięciocentymetrową warstwę styropianu.
W podłodze na gruncie przygotowanej pod ogrzewanie podłogowe warstwa izolacji nie może być cieńsza niż 15 cm.
Izolację cieplną podłogi wykonuje się ze sztywnych płyt z poliuretanu lub styropianu o gęstości co najmniej 20 kg/m3 albo z wełny mineralnej usztywnionej żywicą.
Jeśli są to zwykłe płyty niezabezpieczone fabrycznie przed zawilgoceniem, powinno się rozłożyć na nich folię budowlaną. Wygodniej jest zastosować specjalne płyty zabezpieczone przed zawilgoceniem i pokryte folią wielowarstwową z aluminium odbijającego promieniowanie cieplne oraz rastrem ułatwiającym układanie rur w równych odstępach. Płyty są przyklejone do folii i całość jest zrolowana. Do takiej izolacji rury mocuje się specjalnymi uchwytami (klipsami), aby się nie przemieszczały podczas układania podkładu podłogowego. Uchwyty mają ostre końcówki, które łatwo wbija się w izolację.
Dobrym rozwiązaniem jest też izolacja systemowa w postaci twardych płyt styropianowych z regularnie rozmieszczonymi wypustkami, między które wciska się rury. Wypustki – podobnie jak kratka nadrukowana na folii – ułatwiają zachowanie prawidłowych odstępów i przytrzymują rurę, której nie trzeba już niczym przytwierdzać do podłoża.
Niezależnie od tego, jakich użyje się płyt, należy zadbać o to, by nie dostała się między nie wylewka. Dobrze jest skleić je ze sobą szeroką taśmą samoprzylepną.
Ogrzewanie podłogowe robi się najczęściej na mokro - rury rozłożone na warstwie izolacji pokrywa się betonowym podkładem podłogowym, nazywanym też wylewką lub jastrychem.
Podłoże, najczęściej z chudego betonu rozłożonego na gruncie (w przypadku podłogi na gruncie) lub strop, muszą być dokładnie wypoziomowane, gładkie i czyste, aby ułożone na nich płyty izolacji cieplnej dobrze przylegały na całej powierzchni. Jeśli będą odstawały, po obciążeniu kolejnymi warstwami, mogą się odkształcić, a wtedy jest bardzo prawdopodobne, że jastrych popęka i uszkodzi zatopione w nim rury. Materiał izolacyjny musi być przeznaczony do izolowania podłóg.
Podłoże wykonane na gruncie trzeba dodatkowo zabezpieczyć izolacją przeciwwilgociową z folii polietylenowej.
Jak wykonać ogrzewanie podłogowe: przygotowanie podłoża i izolacja
Dlatego przed ułożeniem podłogówki, a najlepiej przed powstaniem jej projektu, usytuowanie takich obiektów we wnętrzach powinno być ustalone przez przyszłych użytkowników.
Wprowadzanie zmian architektonicznych podczas budowy domu (przesunięcie ściany działowej, podział pomieszczenia lub łączenie pomieszczeń, zmiana lokalizacji kominka, etc.) to częsta praktyka. Jeżeli będą one miały wpływ na przebieg instalacji ogrzewania podłogowego, jego projekt powinien także zostać skorygowany, ale zwykle nie jest. Instalacja ogrzewania podłogowego przerobiona w sposób przypadkowy, nie będzie działać prawidłowo i może nie zapewnić takich warunków, jakich się od niej oczekuje.
Do prac instalacyjnych należy przystąpić na odpowiednim etapie budowy lub remontu domu. W nowo powstającym domu - po zamknięciu stanu surowego. W domu remontowanym montaż wodnej instalacji ogrzewania podłogowego może być problematyczne ze względu na związane z tym podwyższenie poziomu podłogi. Jej łączna grubość z ogrzewaniem i posadzką wynosi co najmniej 18 cm (10 cm izolacji z twardego styropianu, jastrych cementowy o grubości 6,5 cm, terakota z zaprawą klejową – 1,5 cm). Jeśli wnętrza są niskie, dodatkowe zmniejszenie wysokości może być nie do zaakceptowania.
Projektant ustala liczbę obiegów i wielkość poszczególnych płyt grzewczych oraz przebieg rur – ich długość, rozstaw i sposób ułożenia. Zalecana średnica rury zależy od długości pętli. Jeżeli do wykonania długiej pętli użyje się rur o zbyt małej średnicy, opory przepływu będą zbyt duże i pompa obiegowa może mieć problem z ich pokonaniem. Wtedy podłoga nie osiągnie zakładanej temperatury i do pomieszczenia nie trafi wystarczająca ilość ciepła.
Instalacja ogrzewania podłogowego nie powinna przebiegać pod niektórymi elementami trwałego wyposażenia, np. kominkiem oraz dużymi i masywnymi meblami, bo to mogłoby prowadzić do jej przegrzania i w konsekwencji nawet uszkodzenia. Ciepło emitowane przez tę część instalacji nie byłoby też odpowiednio wykorzystane.
Projekt instalacji wodnego ogrzewania podłogowego
W większości gotowych projektów architektonicznych jest przewidziany wodny system grzewczy z grzejnikami, więc jeśli w części pomieszczeń lub w całym domu chce się mieć ogrzewanie podłogowe, instalację grzewczą trzeba przeprojektować. W domu budowanym według indywidualnego projektu można od razu zaplanować wszystko, jak należy.
Jak wykonać ogrzewanie podłogowe: krok po kroku. Zrobienie dobrze działającej instalacji ogrzewania podłogowego jest trudniejsze niż zamontowanie instalacji z tradycyjnymi grzejnikami - wymaga większych umiejętności od instalatora, jest droższe i bardziej narażone na błędy, trudne do naprawienia po zakończeniu budowy oraz wykończeniu wnętrz.
Ogrzewanie podłogowe montaż: wskazówki i kolejność prac
Oprócz dwóch podstawowych typów ogrzewania podłogowego, warto wspomnieć także o mniej rozpowszechnionym ogrzewaniu powietrznym. Jest to innowacyjna szwedzka metoda, polegająca na przepływie nagrzanego powietrza przez kanały znajdujące się bezpośrednio w podłodze lub w fundamentach domu.
Ogrzewanie podłogowe charakteryzuje się także tzw. bezwładnością cieplną, co oznacza, że niezbyt szybko się „rozkręca” i powoli stygnie, zatem niełatwo jest regulować stopień nagrzania pomieszczenia w zależności od zmieniających się potrzeb. Do negatywnych aspektów ogrzewania podłogowego można zaliczyć także koszty związane z jego montażem: wykonanie projektu, zakup wszystkich elementów grzejnych i sterowników oraz profesjonalna instalacja sprawia, że podłogówka jest o ok. 40% droższa niż zwykłe grzejniki. Plusem jest jednak niedroga eksploatacja – w przypadku ogrzewania wodnego
Mimo wielu zalet, ogrzewanie podłogowe ma również swoje wady. Przede wszystkim w przypadku awarii czy usterki instalacyjnej naprawa jest dość kłopotliwa, ponieważ wiąże się z koniecznością zrywania posadzki. Taki typ ogrzewania nakłada również pewne ograniczenia w kwestii umeblowania pokoju: jeżeli na ogrzewanej podłodze ustawimy zbyt wiele mebli i zakryjemy ją dywanem, wydajność ogrzewania będzie znacznie mniejsza.
Rozważając zainstalowanie ogrzewania podłogowego, warto przeanalizować jego lepsze i gorsze strony. Niewątpliwą zaletą takiego rozwiązania jest estetyka: elementy grzewcze nie są widoczne i nie zajmują miejsca w pokoju czy łazience. Poza tym dzięki spiralnemu ułożeniu przewodów elektrycznych lub rur ciepło jest znacznie bardziej równomiernie rozprowadzane po całym pomieszczeniu. Ogrzewanie podłogowe jest również korzystniejsze dla naszego organizmu, ponieważ wyższa temperatura przy podłożu, zaś niższa na poziomie głowy pozytywnie wpływa na zdrowie i samopoczucie. W związku z tym, w pomieszczeniach ogrzewanych podłogowo temperatura może być nieco niższa niż w przypadku tradycyjnych grzejników – nie będzie to dla nas odczuwalne.
Wady i zalety ogrzewania podłogowego
Ogrzewanie podłogowe wodne
Ogrzewanie podłogowe elektryczne
Ogrzewanie podłogowe wodne – najbardziej popularny typ ogrzewania podłogowego, składający się z rurek grzewczych (miedzianych lub z tworzyw sztucznych) ułożonych bezpośrednio pod podłogą. Jak sama nazwa wskazuje, ciepło jest rozprowadzane po pomieszczeniu przy pomocy gorącej wody (ok. 40-50˚C) płynącej w rurach. Montaż ogrzewania wodnego jest dość drogi, ponieważ wymaga zakupu kotła grzewczego i zainstalowania sterowników oraz pomp cieplnych, a także wykonania całej instalacji centralnego ogrzewania. Jednak w użytkowaniu taki typ ogrzewania podłogowego jest znacznie tańszy niż ogrzewanie elektryczne, zatem można uznać to za dobrą inwestycję, która z czasem będzie nam się zwracać.
Ogrzewanie podłogowe elektryczne – jest bardzo proste w montażu i estetyczne, ponieważ nie wymaga instalacji centralnego ogrzewania ani kotła grzewczego. Ogrzewanie elektryczne może składać się z kabli, maty grzewczej lub folii poliestrowej, w której znajdują się aluminiowe druty. Kiedy przez przewody płynie prąd, nagrzewają się i oddają ciepło, które rozprzestrzenia się po pomieszczeniu. Najczęściej stosuje się maty lub kable. Ze względu na prostą instalację i brak kotła, ogrzewanie podłogowe elektryczne jest wygodne w użytkowaniu. Niestety, ze względu na wysokie ceny energii elektrycznej ogrzewanie podłogowe elektryczne nie jest najbardziej opłacalne – koszty eksploatacji mogą być nawet 2 razy wyższe niż w przypadku standardowej podłogówki
Wśród instalacji ogrzewania podłogowego możemy wyróżnić 2 najpopularniejsze rodzaje: ogrzewanie elektryczne i wodne.
Jakie są rodzaje ogrzewania podłogowego?
Podczas budowy nowego domu coraz więcej osób decyduje się na ogrzewanie podłogowe, zamontowane zazwyczaj w kuchni i łazience, a niekiedy również w pozostałych pomieszczeniach. Ciepło emanujące od podłogi daje przyjemne uczucie i pozwala na równomierne ogrzanie całej przestrzeni. Jaki rodzaj ogrzewania podłogowego jest najbardziej opłacalny i komfortowy? W jaki sposób wykonać taką instalację?
Ogrzewanie podłogowe – rodzaje,
wady i zalety
Ogrzewanie podłogowe
Jakie ogrzewanie podłogowe wybrać
Adres: Kruszyna 16;
62-571 Stare Miasto
Zadzwoń: +48 782 678 955