+48 782 678 955;667 344 646
Kruszyna 16; 62-571 Stare Miasto
Wnb Folta - Wypożyczalnia narzędzi budowlanych
Jeśli macie pomysły na nowe ciekawe artykuły napiszcie do nas
a opracujemy je dla Państwa.
Podwieszany sufit można wykonać na wiele możliwych sposobów, od skosów poddaszy aż po sufitowe wyspy. Czy też zastosować go jako punktowe oświetleniez efektem którego każdy będzie wam zazdrościć.
Poniżej chcemy Państwu przedstawić dwa przykładowe projektyjednego z naszych zaprzyjaźnionych wykonawców
Podwieszany sufit a oświetlenie
W zależności od warunków panujących w pomieszczeniach, w jakich płyty będą się
znajdować oraz
końcowego efektu,
można wybierać spośród kilku rodzajów
płyt gipsowo-kartonowych. Rdzeń takiej płyty jest
wykonany z gipsu, a na zewnątrz
obłożony kartonem.
Rozróżnia się płyty gipsowo-kartonowe:
Standardowe.
Płyty ogólnego przeznaczenia do stosowania w pomieszczeniach o wilgotności względnej do 70%.
Grubość płyty wynosi 9,5 albo 12,5 mm.
Typowe wymiary płyty, to: 2400 x 1200,
2500 x 1200, 2600 x 1200, 3000 x 1200.
Impregnowane.
Płyty z dodatkową hydrofobizacją gipsu,
czyli zwiększoną odpornością na działanie wody
. Mogą być użyte w pomieszczeniach, w których okresowo (do 10 godzin na dobę) wilgotność
powietrza dochodzi do 85%.
Grubość płyty wynosi 12,5 mm.
Ogniochronne.
Dodatek włókien szklanych zwiększa
odporność płyty na działanie ognia.
Grubość płyty wynosi 12,5 mm.
Ogniochronne impregnowane.
Gipsowy rdzeń płyty zawiera włókna szklane
oraz środek zwiększający odporność na wilgoć.
Ten rodzaj płyty łączy w sobie cechy płyty
ogniochronnej i impregnowanej.
Płyty gipsowo-kartonowe na sufit podwieszany
7. Zabudowanie instalacji gazowej – w świetle prawa niedopuszczalne jest ukrycie rur gazowych w podwieszanym suficie.
8. Zbyt szerokie rozstawienie wieszaków – konstrukcja sufitowa różni się od tej ściennej, gdzie możemy pozwolić
sobie na szersze rozstawienie wieszaków.
W suficie podwieszanym ze względu na przenoszenie większego ciężaru zaleca się montaż profilów CD co 40 cm.
9. Montaż elementów na styk – w suficie podwieszanym nie zaleca się tworzenia szczelnej konstrukcji,
ponieważ sufit nieustannie pracuje.
Dotyczy to zarówno profilów CD, które powinny mieć po obu końcach trochę luzu,
jak i samych płyt, które montujemy z zachowaniem odpowiednich przerw dylatacyjnych.
10. Mocowanie płyt prostopadle do kąta padania światła – regipsy przykręcamy zawsze równolegle do kąta padania światła,
w przeciwnym razie słońce uwidoczni nieestetyczne linie szpachlowania przy poprzecznych łączeniach.
11. Brak izolacji sufitu przed wilgocią – podwieszony sufit w łazience należy zabezpieczyć przed wilgocią,
przyklejając folię paroizolacyjną. Brak izolacji będzie skutkować przenikaniem pary do konstrukcji, w efekcie chłonąca
wilgoć wełna obciąży sufit z płyt, które po krótkim czasie zaczną się wybrzuszać. Co więcej, brak paroizolacji
sufitu w łazience sprzyja rozwojowi pleśni i grzybów, dlatego tak ważne jest zabezpieczenie konstrukcji.
12. Brak izolacji akustycznej – wolną przestrzeń między płytami a starym sufitem należy wypełnić wełną akustyczną,
która zatrzyma dźwięki dochodzące z piętra oraz wyciszy całą konstrukcję (w tym echo i odgłosy dudnienia).
13. Błędne wymierzenie płyt i profilów – przed samym montażem warto naszkicować sobie szkielet
konstrukcji i rozmieszczenie płyt na ścianie. Dwie sąsiadujące ze sobą płyty powinny być przymocowane do jednego profilu.
3. Źle wymierzone miejsce montażu – bardzo ważnym etapem jest staranne wytrasowanie sufitu.
Często mamy do czynienia z nierównym poziomem sufitu, dlatego przed przystąpieniem do prac należy
wymierzyć całe pomieszczenie i obrać punkt zero sufitu, który będzie wyznaczać
linię przebiegania całej konstrukcji.
4. Źle dobrane kotwy – przy doborze elementów kotwiących kierujemy się rodzajem stropu.
Inne kotwy nadają się do stropu drewnianego, inne do żelbetowego. Jeśli przytwierdzimy złe kotwy,
konstrukcja będzie niestabilna.
5. Przykręcanie płyt do profilów obramowania – płyt gipsowych nie powinno się przykręcać do profilów UD.
Jeśli w ten sposób przytwierdzimy regipsy, łączenia między płytami po krótkim czasie popękają.
6. Źle dobrane płyty – do pomieszczeń, w których występuje większa wilgoć (np. łazienki czy kuchnie),
wybierajmy płyty wodoodporne (zielone), a do pozostałych zwykłe, białe.
1. Montaż sufitu przed pracami mokrymi – pamiętajmy, że montaż płyt gipsowych
rozpoczynamy
po wyschnięciu wylewek i szpachli,
w przeciwnym razie wilgoć panująca w pomieszczeniu przejdzie na płyty, które po krótkim czasie
zaczną pleśnieć.
2. Brak taśmy akustycznej – profile stelaża
przed przykręceniem należy zabezpieczyć
taśmą akustyczną, aby wyciszyć zarówno
konstrukcję sufitu,
jak i dźwięki dochodzące z piętra.
Montaż podwieszonego sufitu nie należy do najprostszych, ponieważ wymaga wiedzy, precyzji i doświadczenia. Bez tego bardzo łatwo jest popełnić błędy, których skutki są nieodwracalne i mogą prowadzić do całkowitej rozbiórki konstrukcji Jak zatem nie montować sufitów? Oto najczęstsze pomyłki:
Sufity podwieszane – błędy w montażu
Na koniec nanosimy na cały sufit cienką masę szpachlową a po wyschnięci szlifujemy nadmiar naniesionej masyw celu uzyskania równej i gładkiej powierzchni.
W ten sposób przygotowane sufity są gotowe do nanoszenia farb.
W ten sposób przygotowane sufity są gotowe do nanoszenia farb.
Po wyschnięciu nanosimy drugą warstwę a także miejsca przykręcani wkrętów.
Sfazowane elementy zwilżamy wodą a następnie wypełniamy wybraną masą konstrukcyjno-szpachlową. Po wyschnięciu masy nanosimy drugą warstwę a następnie wtapiamy w nią taśmę zbrojącą z papieru lub włókna szklanego.
W taki sposób uzyskujemy konstrukcyjną warstwę spoin.
szlifujemy wszystko za pomocą papieru ściernego o odpowiedniej gradacji. Można to wykonać ręcznie lub za pomocą szlifierki.
Na połączenia płyt nanosimy wybraną masę konstrukcyjno-szpachlowąo szerokości około 10 cm a następnie wtapiamy w nią taśmę zbrojącą z papieru lub włókna szklanego.
Po wypoziomowaniu konstrukcji można przejść do montażu płyt. Płyty docinamy na odpowiedni wymiar pamiętając, że będą montowane prostopadle do profili warstwy nośnej.
Dlatego przykręcamy płyty kartonowe ustawione prostopadle do profili warstwy nośnej. Płyty przykręcane są wyłącznie do profili cd 60.
Maksymalny rozstaw blachowkrętów nie może przekraczać 17 cm zaś ich grubość powinna być 10 mm dłuższa od grubości płyt.
Łączenie płyt w sąsiednich pasach musimy przesunąć 40 cm od siebie. Stykające się ze sobą krótsze krawędzie muszą być sfazowane do około 45 stopni na 2/3 grubości płyty.
Dlatego przykręcamy płyty kartonowe ustawione prostopadle do profili
warstwy nośnej. Płyty przykręcane są wyłącznie
do profili cd 60.
Maksymalny rozstaw blachowkrętów nie może
przekraczać
17 cm zaś ich grubość powinna być 10 mm dłuższa od grubości płyt.
Do profili warstwy głównej podczepiamy za pomocą łączników krzyżowych profile cd 60 stanowiące warstwę nośną. Końce tych profili wsuwamy w profile ud 30.
Odległość pomiędzy profilami warstwy nośnej zależna jest od grubości montowanych płyt kartonowo gipsowych. W przypadku płyt o grubości 12,5 mm i 15 mm max odległość wynosi 50 cm,
Dla płyt o grubości 9,5 mm max odległość wynosi 40 cm.
Odległość pomiędzy profilami warstwy nośnej zależna jest od
grubości montowanych płyt kartonowo gipsowych.
W przypadku płyt o grubości 12,5 mm i 15 mm
max odległość wynosi 50 cm,
Dla płyt o grubości 9,5 mm max odległość wynosi 40 cm.
Łącznik wzdłużny należy wsunąć w końce łączonych profilach 60 a następnie połączyć je blachowkrętami z końcówką samowiercącą fi 3,5mm x 9,5 mm (zwanych pchełkami ) przykręcamy je w ilości dwóch sztuk dwóch sztuk z każdej strony łączonych profili.
Jeżeli przedłużane są profile w sąsiednich rzędach to miejsca łączenia muszą być przesunięte min 100 cm.
Następnie sprawdzamy czy profile warstwy głównej zamontowane są w tym samym poziomie
(zwanych pchełkami ) przykręcamy je w ilości
dwóch sztuk dwóch sztuk z każdej strony łączonych profili.
Jeżeli przedłużane są profile w sąsiednich rzędach to miejsca
łączenia muszą być przesunięte min 100 cm.
Następnie sprawdzamy czy profile warstwy głównej
zamontowane są w tym samym poziomie
Profile te mogą być oddalone od siebie maksymalnie 100 cm ich końce opierają się na przeciwległych profilach ud 30, ale dzięki skrajnym wieszakom nie obciążają tych profili.
Profile cd 60 można przedłużać stosując łączniki wzdłużne.
Profile cd 60 można przedłużać stosując łączniki wzdłużne.
Wieszaki obrotowe ze sprężyną łączymy z prętem, a następnie poprzez obrót łączymy je z profilami cd 60 które stanowią warstwę główna konstrukcji.
Następnie na powierzchni stropu wyznaczamy miejsca zamontowania wieszaków.
Siatka maksymalnego rozstawu pomiędzy wieszakami nie może przekraczać pól o wymiarach 85cm x 100cm.
Zaś skrajne wieszaki mogą być oddalone od ścian maksymalnie 15 cm
W wyznaczonych miejscach wiercimy otwory.
Przed zamontowaniem wkrętów odginamy oczka pod kątem 90 stopni i montujemy pręty wieszaków za pomocą dybli stalowych.
Długość prętów wynosi od 25cm do 200 cm.
I dobierana jest w zależności od wysokości o jaką ma być opuszczony sufit względem stropu.
Pod profile Ud 30 przyklejamy taśmę uszczelniającą która poprawi izolacyjność akustyczną budowanego sufitu
Następnie przykładamy profile w wyznaczonym miejscu i wiercimy przez nie otwory pod kołki rozporowe oddalone od siebie max 80 cm. W taki sposób montujemy profile obwodowe ud 30do ścian bocznych.
Następnie przykładamy profile w wyznaczonym miejscu i wiercimy
przez nie otwory pod kołki rozporowe oddalone od siebie max 80 cm.
W taki sposób montujemy profile obwodowe ud 30do ścian bocznych.
Pierwszą czynnością jest wyznaczenie poziomu sufitu podwieszanego możemy to wykonać posługując się poziomicą laserową.
Miejsce przebiegu sufitu trasujemy na ścianach obwodowych.
Etapy wykonania sufitu podwieszanegoz okładziną jedno warstwową
30 maja 2021
Podwieszany sufit
Jak wykonać ? Na co zwrócić uwagę?
Adres: Kruszyna 16;
62-571 Stare Miasto
Zadzwoń: +48 782 678 955